-
1 συγ-κυρέω
συγ-κυρέω (s. κυρέω), von Personen, zusammentreffen, zusammengerathen, einander begegnen; μή πως συγκύρσειαν ὁδῷ ἔνι μώνυχες ἵπποι, Il. 23, 435, daß sie nicht an einander geriethen; τῇδε συγκῠρσαι τύχῃ, Soph. O. C. 1404; εἰς ἓν μοίρας συνέκυρσας, Eur. Andr. 1173; πόϑεν μοι συνέκυρσ' ἀδόκητος ἡδονή; Ion 1448; von Schiffen, Her. 8, 87. 92; übh. sich zu gleicher Zeit ereignen, zutragen, c. int., 9, 10; τὰ συγκυρήσαντα, die Ereignisse, 1, 119. 8, 136; auch ungewöhnlich im pass., τὸ εἰς Λακεδαιμονίους συγκεκυρημένον, 9, 37. Oft bei Sp. : παρὰ δόξαν αὐτοῖς τῶν πραγμάτων συγκυρούντων, Pol. 5, 18, 6; δύο τὰ κάλλιστα συνεκύρησε τοῖς Ῥωμαίοις, 2, 20, 8; aber auch ἡ ἔξωϑεν συγκυροῠσα ταύταις ταῖς χώραις ϑάλαττα, 3, 59, 7, das Meer, welches diese Länder berührt; so τὰ συγκυροῠντα πρὸς τὴν Μεσσηνίαν, Strab. 8, 3, 17; vgl. Plut. Aristid. 11; τοιῷδε τέλει συγκῠρσαι, Luc. philopatr. 15.
-
2 συγκυρεω
(aor. συνεκύρησα и συνέκυρσα)1) сталкиваться(ὁδῷ ἐνί Hom.)
2) (случайно) встречаться(νέες, συνεκύρεον Her.)
3) попадать(ся), оказыватьсяεἰς ἓν μοίρας συγκῦρσαι Eur. — оказаться в таком же положении;
ἄναυδον τῇδε συγκῦρσαι τύχῃ Soph. — безропотно покориться этой (своей) судьбе4) приключаться, случатьсяτὰ τοῖς Μεταποντίνοις συγκυρήσαντα Her. — то, что случилось у метапонтинцев;
πόθεν μοι συνέκυρσ΄ ἀδόκητος ἡδονά ; Eur. — откуда явилось мне (это) неожиданное блаженство?;τὸ ἔχθος τὸ ἐς Λακεδαιμονίους συγκεκυρημένον Her. — возникшая к лакедемонянам вражда5) прилегать, примыкать, граничить(ταύταις ταῖς χώραις Polyb.; πρὸς τὸ ἱερόν Plut.)
-
3 συγκυρέω
συγ-κυρέω, von Personen: zusammentreffen, zusammengeraten, einander begegnen; μή πως συγκύρσειαν ὁδῷ ἔνι μώνυχες ἵπποι, daß sie nicht an einander gerieten; von Schiffen; übh. sich zu gleicher Zeit ereignen, zutragen; τὰ συγκυρήσαντα, die Ereignisse; ἡ ἔξωϑεν συγκυροῠσα ταύταις ταῖς χώραις ϑάλαττα, das Meer, welches diese Länder berührt